Feliĉan Zamenhoftagon!
Mi volis fini rakonton por hodiaŭ, sed fine mi estis tro okupata aŭ maltro vivema dum la pasintaj tagoj. Nu, mi publikigos ĝin alitage do. Zamenhoftago estas nur hodiaŭ, sed Esperanto vivas ĉiutage! Dankon pro ĝi, #Zamenhof!
Feliĉan Zamenhoftagon!
Mi volis fini rakonton por hodiaŭ, sed fine mi estis tro okupata aŭ maltro vivema dum la pasintaj tagoj. Nu, mi publikigos ĝin alitage do. Zamenhoftago estas nur hodiaŭ, sed Esperanto vivas ĉiutage! Dankon pro ĝi, #Zamenhof!
Mi bezonas oficialan vorton por la ludo «triktrako». En la rusa [нарды] povas esti longaj kaj mallongaj. Ankaŭ mi ne certas, ĉu triktrako povas esti longa kaj mallonga, aŭ ĉu triktrako estas nur mallonga versio de la ludo? 🤔
// Bildoj el wikipedia.org.
Torĉon de la idealo ni fiere portas,
ĝis aŭ korpo aŭ la flamo iutage mortas.
Aŭ, se Dio veni lasos, ni la celon venos,
kaj torĉojn de idealo ĉiuj homoj tenos.
Forte brulas justa fajro je torĉo kaj koro,
sed ni devos ĝin finporti ĝis forfora foro;
foro, kiun la okuloj ne kapablas koni,
kaj en kiu por espero tro facilas droni.
Forte brulas la kuraĝo je unua paŝo,
sed je lasta ĝi paliĝas, etiĝas ĝis kaŝo.
Forte revas juna homo pri la faroj samaj,
kiujn ĝi en maljuneco ofte trovas vanaj.
Ne rigardu foran foron, serĉante la tempon,
en kiu la idealo festos sian venkon!
Ne tie vi trovos pacon, nek pli grandan forton,
ĉar ne eblas al mortulo malkovri la sorton.
Por la ŝarĝo surprenita ne serĉu kompenson;
neniu ĝin povos pagi, forĵetu la penson!
Se la flamo ektenita konsistigas bonon,
vi jam havas tion, kio vivindigas homon.
Ni ne estas destinitaj atesti sukceson,
nek de vojo suferita anonci la ĉeson.
Ni ne estas tiuj, kiuj montopinton tuŝos,
nek kiuj la bonajn penojn kaj intencojn fuŝos.
Torĉon de la idealo ni fiere levas,
por la ŝanco de justeco, pri kiu ni revas.
El ni ĝia malgrandeco ne elpremos larmon,
ĉar apud la justa flamo ni eltrovis varmon.
(Ĉi tiu verko estas libera sub la Permesilo de arto libera. Ĝuu ĝin laŭplaĉe!)
Feliĉan Kristnaskon! :gutkato_ruĝa:
Jen kelkaj bongustaj kuketoj, kiujn mi povis gustumi ĉi-foje.
Hodiaŭ estas la tago de nigra kafo, ĉar mi fortrinkis lakton hieraŭ kaj pigras hodiaŭ 🤭 Tamen mi havas mielon!
Hieraŭ mi decidis fari omletrizon. Mi kirletis ovojn, kuiris rizon, ekfritis ĝin, kaj alverŝis iom da sojsaŭco. Sed poste mi rimarkis, ke en la sojsaŭca botelo flosas insulo de ŝimo!
(Tio okazis, ĉar mi ne konservis la sojsaŭcon ĝuste. Mi pensis, ke sufiĉas lasi ĝin en malvarmeta ĉambro, sed oni devas lasi ĝin en malvarmujo, aŭ en simile malvarma loko. Sekvafoje mi faros tion pli bone!)
Decidinte, ke manĝi la rizon povus esti danĝere, mi forĵetis ĝin kaj kuiris novan. Fritante la novan, mi decidis aldoni keĉupon anstataŭe, sed tiam mi rimarkis, ke mi ankaŭ ne plu havas keĉupon…
Nu, mi tamen havis tomatan saŭcon en ladskatolo, kaj do mi miksis tiun kun iom da akvo, salo, sukero, kaj spicoj, por fari ion eble similan al keĉupo. (Mi ne scias, kiel oni faras keĉupon!) La rezulta omletrizo estis… tute manĝebla, kaj eĉ iom bongusta! Certe ankaŭ mia plej malfacila omletrizo ĝis nun.
Mi ĵus publikigis novan, tre mallongan rakonton: »Fulmo«. Ĝi estas facila por cerbo kaj koro. Mi invitas vin legi kaj komenti! (Kaj kopii, redakti, traduki… ĉar ĝi estas libera, laŭkutime.)
#lang_eo #arto #libera_arto #libera_kulturo #rakontoj #verkoj
Estas granda araneo en mia dormoĉambro, kaj mi ne scias kie! Mi mortos!
Se vi povas, esperantigu aŭ skribu nomojn per esperantaj literoj dum tradukado (kaj eble originalojn en parentezoj aŭ notoj). Kontraŭokaze multaj ne povos legi ilin, ĉar reguloj de legado ofte malsamas.
Mi ĵus publikigis tre mallongan teruran rakonton: La kelo. Ĝi estis skribita en konkureto kun @jadedctrl, kaj iom inspirita de la teruraj rakontoj de @vilhelmo.
Teruro estas nekutima kaj eksperimenta verko-speco por mi, sed jen. Eble vi almenaŭ timetos.
> Imakso tiom malrapidegas freŝe! Kiallllll? >_<
> M-x profiler-start
> Jen! Pro ĉi tiu fia funkcio!
> … ho. Mi skribis tiun. =w=,,
Kutime la kato grimpas sur lavmaŝinon per apuda faldebla ŝtupetaro, malgraŭ ke ŝi povas facile salti tien. Ŝi tenas ŝtupetojn surprize hommaniere. Nu, se ŝtupetaroj estis tiom grandaj por homoj.
Fojfoje mi vidas en Federujo esperantiston, kiu petas lingvajn korektojn en sia prio, sed malofte vidas ĝin misuzi la lingvon tiel, ke korekto estus necesa.
Alifoje mi vidas en Federujo esperantiston, kiu elbuŝigas (elfingrigas) esprimon tiom abomenan, ke mi sentas devon korekti ĝin, sed mi ne faras, ĉar ĝi ne petis korektojn en sia prio, kaj nepetitaj korektoj povas impresi malĝentile.
Samideanoj, lingvo estas granda donaco; bonvolu trakti ĝin zorge kaj respondece.
Nun mi planas legi "Daŭdeĝingon". Mi havas novan laboron, kaj lastatempe mi ankaŭ spektis la filmon "The Big Lebowski", kaj pro tio mi lastatempe pensis pli ofte pri tiu libro kaj pri taoismo. MI legis ĝin unufoje, angle, preskaŭ 2 jaroj antaŭe.
Ĉi-tiun Esperantan version mi elŝutis el libro.ee. Ĝi estas en PDF-a formato. Ĝi estis tradukita el la germana traduko. Vere ne estas bone legi libron pri subtilaj signifoj kiu estis tradukita 2 fojoj, tamen mi ne estas antikva ĉinulo, do vere mi nur povas inspiri sed ne tute kompreni (se tiu libro vere povas esti tute komprenita).