vivo
Freŝdate mi ekvolis fari patkukojn. Kaj do mi faris patkukojn!
Ekzistas diversaj specoj de patkukoj, tradicie farataj en diversaj landoj. Ĉi-foje mi sekvis hazarde trovitan francan recepton por la maldika franca speco de patkukoj (tie nomata crêpes).
La recepto estas tre simpla, kaj la teĥniko ne estas tre malfacila… sed la tempo! La tempo! Mi facile forgesis, ĉar mi ne faras ilin ofte, ke oni pasigas horojn starante apud la kuirilo, verŝante paston, kaj fritante, unu post unu, la patkukojn.
Dankinde, ili tre bongustis! Mi servis kun kirlita kremo, framboj, mirteloj, kaj dolĉa kroata siropo, kiun mi ricevis donace, kaj kies enhavo estas por mi mistero, ĉar mi ne parolas la kroatan.
Hieraŭ mi manĝis salmon kun verdaj fazeoloj kaj terpoma kaĉo! Tre bongusta manĝo, kaj onidire bona por resaniĝo. Tusado jam maloftiĝis, doloro malaperis, kaj mi komencas repreni perditan forton. Resaluton, vivo!
… adiaŭ, lito.
Ve, retserĉado estas tute fuŝita jam, ĉu ne?
Antaŭ iuj jaroj — eble eĉ du! — oni povis serĉi pli-malpli ajnan hazardan frazon, kaj tuj trovis aliulon dirantan la tutsaman aferon!
Nun? Vi devus tre bonŝanci, trovi rezulton kun eĉ tri vortoj el via serĉomendo, kaj tamen la senco/esprimo de tiu rezulto neniel akordus vian mendon!
Verŝajne, la nova serĉilo estas aliaj homoj! Espereble, viaj amikoj fidindas!
Al ĉiuj malesperantaj esperantistoj Usonaj: Ne forgesu, ke vi havas samideanojn ankaŭ en Rusujo kaj Ĉinujo! Vi almenaŭ persistos.
Feliĉan Zamenhoftagon!
Mi volis fini rakonton por hodiaŭ, sed fine mi estis tro okupata aŭ maltro vivema dum la pasintaj tagoj. Nu, mi publikigos ĝin alitage do. Zamenhoftago estas nur hodiaŭ, sed Esperanto vivas ĉiutage! Dankon pro ĝi, #Zamenhof!
Hodiaŭ estas la tago de nigra kafo, ĉar mi fortrinkis lakton hieraŭ kaj pigras hodiaŭ 🤭 Tamen mi havas mielon!
Hieraŭ mi decidis fari omletrizon. Mi kirletis ovojn, kuiris rizon, ekfritis ĝin, kaj alverŝis iom da sojsaŭco. Sed poste mi rimarkis, ke en la sojsaŭca botelo flosas insulo de ŝimo!
(Tio okazis, ĉar mi ne konservis la sojsaŭcon ĝuste. Mi pensis, ke sufiĉas lasi ĝin en malvarmeta ĉambro, sed oni devas lasi ĝin en malvarmujo, aŭ en simile malvarma loko. Sekvafoje mi faros tion pli bone!)
Decidinte, ke manĝi la rizon povus esti danĝere, mi forĵetis ĝin kaj kuiris novan. Fritante la novan, mi decidis aldoni keĉupon anstataŭe, sed tiam mi rimarkis, ke mi ankaŭ ne plu havas keĉupon…
Nu, mi tamen havis tomatan saŭcon en ladskatolo, kaj do mi miksis tiun kun iom da akvo, salo, sukero, kaj spicoj, por fari ion eble similan al keĉupo. (Mi ne scias, kiel oni faras keĉupon!) La rezulta omletrizo estis… tute manĝebla, kaj eĉ iom bongusta! Certe ankaŭ mia plej malfacila omletrizo ĝis nun.
Estas granda araneo en mia dormoĉambro, kaj mi ne scias kie! Mi mortos!
Kutime la kato grimpas sur lavmaŝinon per apuda faldebla ŝtupetaro, malgraŭ ke ŝi povas facile salti tien. Ŝi tenas ŝtupetojn surprize hommaniere. Nu, se ŝtupetaroj estis tiom grandaj por homoj.
Fojfoje mi vidas en Federujo esperantiston, kiu petas lingvajn korektojn en sia prio, sed malofte vidas ĝin misuzi la lingvon tiel, ke korekto estus necesa.
Alifoje mi vidas en Federujo esperantiston, kiu elbuŝigas (elfingrigas) esprimon tiom abomenan, ke mi sentas devon korekti ĝin, sed mi ne faras, ĉar ĝi ne petis korektojn en sia prio, kaj nepetitaj korektoj povas impresi malĝentile.
Samideanoj, lingvo estas granda donaco; bonvolu trakti ĝin zorge kaj respondece.

#lang_eo #okulgutoj #okuloj #vivo
Kun somero venas armeo de malamikoj de homaro. Amasoj da muŝoj kaj kuloj, pretaj disporti malsanojn kaj suĉi nian sangon. Ĉu ni havas ŝancon kontraŭ tiuj senfinaj kontraŭuloj?
Dankinde, ni ne estas solaj. Printempo ne nur plimultigas la maliculojn, sed ankaŭ portas novan generacion de herooj, kiuj staros ĉe nia flanko en tiu ĉi eterna batalo.
Bonvenu, amikoj, en la mondon, kaj dankon pro via helpo!

… sentiĝas iom strange! Dum jaroj, mi neniam ploris eĉ malgaja; sed nun? Mi ploras eĉ pro ĝojo!

#lang_eo #vivo
Semajnfine mi ĝuis filman vesperon, kaj kompreneble devis preni akordan manĝaĵon! Do mi faris krevmaizon, varmigis kolaon, kaj prenis kringojn en ĉokolado. :gutkato_malsata_manĝilaro:
Ĉu ili estis tre bongustaj? Jes ja!
Ĉu mi prenis tro da sukero kaj kafeino tiutage, longe ne povis ekdormi, kaj fartis iom malbone dum la sekvinta tago? Jes ja.
Memoru ĉiam manĝi sukeraĵojn nur modere! Se vi ne mortos hodiaŭ, vi povos refoje manĝi ilin modere morgaŭ.